- મિલન ત્રિવેદી
આજકાલ વોટસએપ ગ્રંથાલયમાં એક ખોફનાક કિસ્સો ફરે છે. વાંચનારનું હૃદય એક થડકારો ચુકી જાય એવો આ કિસ્સો છે. વાંચો…
અમારી સોસાયટીનો વિશ્વાસ ન આવે એવો કિસ્સો,જેને સાંભળીને તમારા રૂવાડાં ઊભાં થઈ જશે.
એ જાલીમોના હાથ ના ધ્રુજયા. સવારના 7:00 વાગે માત્ર 6 વર્ષનો છોકરો જે એટલો સમજદાર પણ ન હતો. એને ત્રણ જણાએ ઘેરી લીધો.
જાણો છો એ કોણ હતાં?? એનો સગો બાપ, એની મા અને એનો સગો ભાઈ…
પહેલાં એને મીઠી મીઠી વાતું કરીને ફોસલાવ્યો. અને પછી…ફળિયાની વચ્ચોવચ દબોચી લીધો. એ હાથ જોડતો રહ્યો- રોતો રહ્યો-કરગરતો રહ્યો. એની ચીસોથી આસમાનને પણ શરમ આવી ગઈ પણ સગા મા – બાપ અને ભાઈએ એની એક પણ ના સાંભળી અને જબરદસ્તી નવડાવી દીધો. પછી નિશાળ રવાના કરી દીધો….
આપણે તો પહેલાં સ્કૂલે જવાની દિલ દગડાઈને કારણે મા-બાપ ઢસડીને શાળાએ મૂકી જતા, પણ બે- ચાર દિવસ પછી મિત્રોને કારણે ઊંધુ થતું, સ્કૂલેથી ઢસડીને ઘરે લાવવા પડે એવું ગોઠી જતું. શાળાએ જવાની મસ્તી અલગ હતી ફરજિયાત કશું જ ન હતું, પરંતુ ધમાલ- મસ્તી કરવા માટે થઈ નિયમિત શાળાએ જવા નીકળતા અને અધિકતમ સમય શાળાએ રહેવાનો પ્રયત્ન કરતા.
આ પણ વાંચો…મસ્તરામની મસ્તી : ટ્રમ્પકાકા, યુદ્ધ નહીં અમારા ન્યૂઝ એંકરોને રોકો!
અઠવાડિયે એક વાર જ્યારે લેસન ચેક કરવાનું હોય ત્યારે ચુનિયાને અચૂક પેટમાં દુખવા ઊપડતું અને એ ઘરે આરામ કરતો. એ બેંચ પર બેઠો નથી તેનાથી વિશેષ બેંચ પર ઊભો છે. ફૂટપટ્ટી લીટી આંકવામાં નથી વપરાઈ એટલી વાંસામાં ફટકારવા માટે વપરાતી.
ભણતર તો હતું જ પણ સાથે ગણતર પણ મળતું.
મુશ્કેલીમાંથી રસ્તો કેમ કાઢવો તે બાળગોઠિયાઓ સાથે મળી અને વિચારતા અને માસ્તરને ગોટે ચડાવતા. ત્યારના માસ્તરો બાળક સામેથી આવતું હોય કે તરત ઓળખી જતા કે એ શું પ્રવૃત્તિ (કાંડ વાચો! ) કરીને આવ્યું છે. અત્યારના શિક્ષકો પોતાની સાઇકોલોજીમાં ગોથા ખાય છે તો childની psychology ક્યાંથી સમજી શકે?
સ્કૂલ શરૂ થઈ ગઈ છે, પરંતુ હજી કેટલાંક બાળકો સ્કૂલમાં પણ મોબાઈલ ખોલી ને બેસે છે. ભલેને માસ્તર સામે ઊભો ઊભો બરાડા પાડે. ઘણાં બાળકોએ તો ફરિયાદ પણ કરી કે મહેરબાની કરીને અમને શાંતિથી ગેમ રમવા દો… અમને ગેમ રમતાં રમતાં ભણવાની આદત છે.
સ્કૂલ સાથે જોડાયેલા અમુક ધંધાધારીઓ નફો કમાઈ અને ફરવા માટે નીકળી ગયા છે. પરિવારમાં અને મિત્રોમાં ચાર – પાંચ ઉઠેલ પાનિયા હોય તો દરેકને એક સ્કૂલમાં કેમ ગોઠવવા? એટલે તેમાંથી અમુકને સ્કૂલ ડે્રસની દુકાન તો અમુકને ભણવાની ચોપડીઓની દુકાન કરી દીધી અને નમાલા વાલીઓને ફરજિયાત ત્યાંથી જ બધો માલ સામાન લેવો એવી સૂચના આપી દીધી છે. એટલે એમની કમાણી પૂરી થઈ ગઈ.
આજકાલ એક નવી ચિંતા ઊભી થઈ છે. કોઈ છોકરા – છોકરીઓ નાપાસ જ થતા નથી. બધાને સરસ ટકાવારી આવે છે. દેશને ચિંતા રહે છે કે `જો, આવું ને આવું રહ્યું તો દેશને ચલાવવાવાળા નેતાઓ, મંત્રીઓ, ધારાસભ્યો, સંસદ સભ્યો ક્યાંથી મળશે?
આ પણ વાંચો…મસ્તરામની મસ્તી : ગાજી ગાજીને કહે છે હું મૂંગા મોઢે સહન કરું છું
અત્યારે વિદ્યાર્થીઓને જેટલા ટકા આવે છે તેટલો આપણને તાવ આવતો : 99- 98.5…. આ દેશને શું થવા બેઠું છે?’
હમણાં અમારા ફ્લેટમાં ઉપરના માળે ધબધબાટી અને રોકકળનો અવાજ આવ્યો. મને મનમાં થયું કે હજુ ગઈકાલે જ છોકરો 90 ટકા લઈ અને પાસ થયો છે એમાં આજે વળી શું થઈ ગયું?
હું દોડતો ઉપર પણ પહોંચ્યો તો તેની મોમ કે’તા મમ્મી છોકરાને મારતી હતી કે આટલા ઓછા ટકા કેમ આવ્યા?' હું વચ્ચે પડ્યો અને ગેરસમજ દૂર કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો. મેં કહ્યું :તમે માર્કશીટ કદાચ જોઈ નથી… 90 ટકા આવ્યા છે. ગઈકાલ સુધી તમે ખુશ હતા. આખી શેરીમાં જેની સાથે બોલવા વ્યવહાર નહોતા એમના ઘરે પણ કામનું બહાનું કાઢી સમાચાર આપી આવ્યા છો.’
તો પેલા મોમ મને કહે : `આજે સવારે જ સમાચાર મળ્યા છે કે ઉપરવાળીનો 95 ટકા લઈ આવ્યા છે.’
મને મનમાં થયું કે ઉપરવાળી અને ઉપરવાળો બંને હોશિયાર છે. કૂવામાં હોય તેવું અવેડામાં આવે.
તમારા બે માણસના જેટલા ટકા આવ્યા હતા તેનું ટોટલ કરો તો પણ તમારો ગગો પાંચ ટકા વધારે લઈને આવ્યો છે.
દેખાદેખીમાં પેલી મોમે છોકરાનો વાંસો અને ગાલ લાલ કરી નાખ્યા હતા. દેખાદેખીમાં તો આજકાલના મા -બાપ છોકરાઓ સાથે કેદીઓ જેવો વ્યવહાર કરે છે. સવારે ક્યારે ઊઠશે અને રાત્રે ક્યારે સૂશે ત્યાં સુધીનું ટાઈમ ટેબલ બનાવી દે…યે બડી ના-ઈન્સાફી હૈ…
વિચાર વાયુ:
ભણતર જરૂરી છે તેમાં ના નહીં,
પરંતુ ગણતર વગરનું ભણતર ગુલામી કરવાની
માનસિકતા ધરાવતું હોય છે.
આ ફર્ક પહેલી બેંચ અને છેલ્લી બેંચ વચ્ચેનો છે.
આ પણ વાંચો…મસ્તરામની મસ્તી : મોજાની ગંધ મચાવે હાહાકાર
