-પ્રતીક્ષા થાનકી
હાકોનેમાં એક સ્પિરિચ્યુઅલ દરવાજા માટે ત્રણ કલાક લાઇનમાં ઊભાં રહ્યાં પછી લેક આશી પર પાઇરેટ શિપમાં બેસીને માઉન્ટ હાકોને જવાનો સમય આવ્યો ત્યાં સુધીમાં તો વાદળ છવાઈ ગયાં હતાં. આગલી રાત્રે ભરપૂર સ્નો પડ્યો હતો. બીજા દિવસે 15 ડિગ્રીમાં આખો દિવસ તડકો રહેશે એવું વેધર પ્રેડિક્શન હતું.
હવે થયું એવું કે આગલી રાત્રે અહીં હાઇ અલ્ટીટ્યુડ પર અઢળક વૃક્ષો પર એવો સ્નો ઠલવાયો હતો કે બપોરે બાર-સાડાબાર સુધી તો બધાં વૃક્ષો નીચે મંદ મંદ ઓગળતા સ્નોનો જાણે વરસાદ જ પડતો હતો. અને ગેટ માટે અમારે જ્યાં લાઈનમાં ઊભા રહેવાનું થયું ત્યાં તો વૃક્ષોની કેનોપી બનાવેલી હોય તેવું લાગતું હતું. અને ત્યાં ઘણાંએ તો છતરી ખોલી નાખી હતી. અમે પણ હૂડીની ટોપી ચડાવીને જ ઊભાં હતાં.
આસપાસના પહાડો પર સ્નોની ટોપી પહેરાવામાં આવી હોય તેવું લાગતું હતું. ત્યાં સમય તો વેડફાયો જ, સાથે ત્યાં ઝાડ નીચે લાઈનમાં ઊભાં રહેવામાં બહાર તડકો જતો રહૃાો હતો. હવે ઠંડીમાં આવી જગ્યાએ દસ-પંદર ડિગ્રીમાં તડકા વિના જો પવનના સુસવાટા થવા માંડે તો શિયાળા કરતાં પણ વધારે થથરી જવાય. ખાસ તો એટલા માટે કે શિયાળામાં માણસ ઠંડી માટે મગજથી તૈયાર હોય, વસંતમાં આવો અણધાર્યો દિવસ અચાનક જ વાદળિયો અને ઠંડો થઈ જાય પછી ફ્રસ્ટ્રેટ તો થવાય જ ને.
શિન્જુકુ સ્ટેશન પરથી આ વિસ્તારના મેપ સાથેનું બ્રોશર મળ્યું હતું. તે મુજબ અહીં કુલ પાંચ પોઇન્ટ પરથી માઉન્ટ ફુજી દેખાવાનો હતો. હજી સુધી તો માત્ર બસ પાર્કિંગથી જે ઝલક દેખાઈ તે પછી ફુજીને ફુરસતે જોવાનો જરાય મેળ નહોતો પડ્યો. પાછાં ચાલીને જતાં ફુજી તો શું માઉન્ટ હાકોને પણ માંડ માંડ દેખાય એટલાં વાદળો અને ધુમમ્સ આવી ગયાં હતાં.
હજી એક પોઇન્ટ બોટમાંથી ફુજી દેખાવાની વાત કરતો હતો. જરા તડકો નીકળે તો બોટમાંથી તો ફુજી દેખાઈ જ જશે એ કોન્ફિડન્સથી અમે પાઇરેટ શિપ પર પણ દિશા પાક્કી કરીને બેઠાં હતાં. લેકમાં તડકામાં પેડલ અને મોટર બોટ રેન્ટ કરીને બેઠેલાં લોકો હવે પાણી પર ઠરી રહૃાાં હતાં. અમે પણ મોટે ઉપાડે બહારની તરફ ડેક પર રહીને ફુજીના વ્યૂ માટે ગોઠવાયેલાં. તેમાં ઠરી જ ગયાં.
આ પણ વાંચો…અરાઉન્ડ ધ વર્લ્ડ -ઓડાવારા-ફુજીની દિશામાં પહેલો પડાવ…
આ લેક છેક 3000 વર્ષ પહેલાં માઉન્ટ હાકોનેનો જ્વાળામુખી ફાટ્યો તેના ક્રેટરમાં બન્યો હતો. આજે તો આ લેક આખી દુનિયાભરમાં ખ્યાતનામ છે. આ વોલ્કેનો છેલ્લે 11મી સદીમાં ફાટ્યો તે પછી માહોલ સતત શાંત રહ્યો છે. અને વોલ્કેનોના કારણે અહીં આસપાસમાં ગરમ પાણીના ઝરાઓની કોઈ કમી નથી. ખાસ તો આવાં હોટ સ્પ્રિંગ આસપાસ આ રિજનનાં સૌથી ખ્યાતનામ ‘ઓનસેન’ એટલે કે સ્પા રિસોર્ટ આવેલાં છે.
તેમાં મોટાભાગનાં તો અલગ સ્તરનાં લક્ઝરી રિસોર્ટ છે. એક રાતના રૂમ દીઠ દોઢ-બે લાખવાળાં અલગ જ સ્તરનાં ઓનસેન માટે અહીં લોકો દુનિયાભરથી પૈસા બચાવીને આવે છે. જોકે અહીં પોસાય તેવાં નોર્મલ લક્ઝરી સ્પાની પણ કોઈ કમી નથી. અમે તો બંનેમાંથી કોઈનું પણ બુકિંગ નહોતું કરાવેલું. આગળ ક્યોટો અને ઓસાકા પાસે સ્પાનો પ્લાન હતો. હાકોનેમાં હજી આ બોટ રાઈડની બીજી પાર ઘણું બાકી હતું.
બોટ પરથી ફુજી તો ન દેખાયો, પણ અઢારમી સદીમાં બનેલા ઓનશી પાર્કને જોવાનો મેળ જરૂર પડી ગયો. ત્યાં પણ લોકો મોટા ઉપાડે સારા વેધરમાં પિકનિક કરવા આવેલાં. એડો શાસન દરમિયાન આ લેક ક્યોટો અને ટોક્યો વચ્ચેના જળમાર્ગનો પણ મોટો ભાગ હતો. અને હજાર વર્ષ પહેલાં તો અહીં ડ્રેગનનો ત્રાસ હોવાની લોકવાયકા પણ છે. તે સમયે ડ્રેગનના પ્રકોપથી બચવા માટે લોકો લેકના કિનારે યુવતીઓની બલી ચઢાવતાં હતાં.
ગમે તેટલો ભવ્ય ઇતિહાસ હોય, સ્ત્રીઓ પર અત્યાચારના ઉલ્લેખ ક્યાંક ને ક્યાંકથી આવી જ જાય છે. એકદમ આંખોને ઠંડક આપતી જગ્યાની પણ લોકવાયકાઓ પાસે જરા અલગ અપેક્ષા હતી. હવે તે ડ્રેગન કુઝુર્યુની વાર્તાઓ આજે પણ લોકપ્રિય છે.
નવ માથાવાળો આ ડ્રેગન પણ સ્કોટલેન્ડના લોખ નેસ મોનસ્ટરની માફક કોઈને ક્યાંક દેખાતો હોવાનો ભાસ થવાની પણ વાત છે. તેમાં વળી આ ડ્રેગનને કોઈ સંતે પાણીની નીચે કોઈ પથ્થરથી બાંધીને બુદ્ધિસ્ટ ફિલોસોફી શીખવાડી હોવાની વાતો સાથે અહીંનો મિસ્ટીરિયસ માહોલ ઓર મજેદાર બનતો જતો હતો.
આ પણ વાંચો…અરાઉન્ડ ધ વર્લ્ડ: જિમ્બોચો-દુનિયાના સૌથી અનોખા બુક ટાઉનમાં…
એક અલગ ચીલો એવી લોકવાયકાનો પણ છે કે આ ડ્રેગન તો આ રિજનની રક્ષા કરતો હતો અને ઘણાં તેની પૂજા પણ કરે છે. હવે આટલા વિરોધાભાસી ડ્રેગન વિષે પહેલાં તો ક્યાંય નથી સાંભળ્યું. કુઝુર્યુની વાતો જાપાનીઝ એનિમેશન ફિલ્મો, નાટકો અને બાળ વાર્તાઓમાં જોવા મળી જ છે. તેને સમર્પિત ઘણી શ્રાઇન પણ છે આ રિજનમાં. એવામાં ડ્રેગનનો ગામ પર પોઝિટિવ પ્રભાવ પણ રહ્યો હોવો જોઈએ. હોકોનેમાં કુઝુર્યુનું મંદિર પણ છે.
ત્યાં પૂજા કરનારને સારો લાઇફ પાર્ટનર મળતો હોવાની પણ વાત છે. અહીં ઘણાં સ્થાનિકો તો બાધા લઈને આવે છે. આ મંદિરમાં દર મહિનાની 13 તારીખે લગ્ન કરવા ઇચ્છુક લોકો આવીને પૂજા કરતાં હોવાની વાત છે. હવે ભારત યાદ આવ્યા વિના કઈ રીતે રહે. જાપાનની માયથોલોજી ઘણી રીતે આપણી દંતકથાઓ સાથે તાલ મિલાવતી હોય તેવું લાગતું હતું.
એવામાં એક શ્રાઇનની બહાર તો શિવજીનું ચિત્ર પણ દેખાઈ ગયું. શંકર ભગવાન જાપાનમાં દાઇકોકુતેન તરીકે પૂજાય છે અને ત્યાંના સાત શક્તિશાળી ભગવાનમાંના એક છે. સ્વાભાવિક છે તેમની પણ ઘણી શ્રાઇન હોવાની જ. જાપાનીઝ કલ્ચરમાં ઓલમોસ્ટ દરેક હિંદુ ધર્મ અને દંતકથાઓનું સ્થાનિક સ્વરૂપ છે.
જાપાનના કલ્ચરનો ભારતનો પ્રેમ હજી પહેલી વાર જોવા મળ્યો હતો. કમ સે કમ શંકર ભગવાન તો દેખાઈ ગયેલા, બાકી ત્યાં ઓલમોસ્ટ ભગવાન તરીકે જ પૂજાતો પર્વત ફુજી, એટલે કે ફુજી સાન હવે એવી રીતે વાદળોની પાછળ છુપાઈ ગયેલો કે લેકના કોઈ પણ ખૂણેથી ન જતાં દેખાયો, ન વળતાં.
આ પણ વાંચો…અરાઉન્ડ ધ વર્લ્ડ : કાપ્પાબાશી – ટોક્યોની આકર્ષક વાસણ બજાર…
