ટીના દોશી
કાંચી, કોશા, કુંજ, કાવેરી, કૃતિ, કાલિંદી, કનક, કાદંબરી અને કામાયની… નવગ્રહ અને નવરસ જેવી નવ સખીઓ. બધાનાં નામ ક અક્ષરથી શરૂ થતાં હતાં એ માત્ર યોગાનુયોગ જ હતો. પણ એ જ કારણસર સૌ વધુ નજીક આવેલાં એ હકીકત હતી. સમાજના ઉચ્ચ વર્તુળોમાં ચર્ચાનું કેન્દ્ર બની ગયેલી નવેય. સ્ટાઇલ ફંડા, ડ્રેસિંગ સેન્સ, લેટેસ્ટ ફેશનની સમજ, ટ્રેન્ડી કલર કોમ્બિનેશન…એક એકનું સિગ્નેચર સ્ટેટમેન્ટ આફરીન પોકારવા પરવશ કરી દે તેવું. નવેય સહેલીઓ એમની પ્રવૃત્તિઓને કારણે પણ પેજ થ્રી પર છવાયેલી રહેતી.
કાંચી ચિત્ર પ્રદર્શનીનું ઉદઘાટન કરતી હોય, કોશા સ્ત્રી સશક્તીકરણનું પ્રવચન કરતી હોય, કુંજ મંત્રીશ્રી સાથે મંચ પર હોય, કાવેરી જ્વેલરીના જાજરમાન શોરૂમની રિબન કાપતી હોય, કૃતિ સમાજસેવા માટેના કોઈ સરઘસનું નેતૃત્વ કરતી હોય, કાલિંદી વેપારીમંડળની વિમેન્સ વિંગના વર્કશોપમાં વ્યસ્ત હોય, કનક વાનગી સ્પર્ધામાં નિર્ણાયક હોય, કાદંબરી સાહિત્યના સમારંભમાં મુખ્ય અતિથિ હોય અને કામાયની ટીવી ડિબેટમાં પેનલ પર હોય…!
આ તો માત્ર ઉદાહરણ છે. એવું નથી કે કોઈ એક સખી કોઈ એક ચોક્કસ માળખામાં બંધાયેલી હોય, કે કોઈ એક વિષયનું જ્ઞાન જ ધરાવતી હોય. એ બધી જ બધા જ પ્રકારના કાર્યક્રમોમાં ભાગ લેતી. વ્યાખ્યાન પણ આપતી અને મુખ્ય મહેમાનપદ પણ શોભાવતી. એવું નથી કે બધા જુદી જુદી જગ્યાએ યોજાયેલા કાર્યક્રમમાં જ ભાગ લેતી હોય, ક્યારેક એવો સંયોગ સર્જાતો કે નવે નવ સખી એક જ કાર્યક્રમમાં ઉપસ્થિત હોય. એવું થાય ત્યારે સમારંભમાં આકર્ષણનું કેન્દ્ર બની જતી, પણ એ માટે એક મહિના પહેલાં નિમંત્રણ આપવું જરૂરી હતું. અત્યંત વ્યસ્ત હતી નવેય.
નવે સખી વિવિધ પ્રવૃત્તિઓથી ઘેરાયેલી હોવા છતાં સતત સંપર્કમાં રહેતી. મહિનામાં એક વાર કિટીપાર્ટીમાં મળતી. વારાફરતી એક એક સખીને ઘેર સૌ મળતાં. સમય ત્રણથી છ. કોઈ ખલેલ ન પહોંચાડે એટલા પૂરતું ત્રણ કલાક સેવકને પણ છુટ્ટી. છેલ્લાં ત્રણ વર્ષથી આ ક્રમ જળવાઈ રહ્યો હતો. કિટી પાર્ટી હોય એ દિવસે સવારથી જ સૌ બપોરના ત્રણ વાગ્યાની રાહ જોતાં અને સમયસર પહોંચી પણ જતાં. ત્રણ કલાક માટે સૌ કોઈ પોતાનું બીજું બધું કામ ભૂલી જતાં. પરસ્પરના સહવાસમાં આનંદ કરતાં. વ્યસ્ત જીવનમાં એક બ્રેક જરૂરી હોય છે. નવી સ્ફૂર્તિ અને નવી ઊર્જા માટે. મહિનાના આ ત્રણ કલાકને અંતે નવેય એવું અનુભવતી કે નવેસરથી પ્રાણવાયુનો સંચાર થયો છે!
આજે કાંચીને ઘેર કિટીપાર્ટીનું આયોજન થયેલું. કાંચીએ બધી તૈયારીઓ કરી દીધેલી. ચા, કોફી, ઠંડાં પીણાં, ફ્રૂટ જ્યુસ, આઈસક્રીમ, ત્રણ ચાર પ્રકારની સેન્ડવીચ, મિક્સ પકોડા, સ્વીટ્સ, વેફર્સ, બાઈટિગ માટે ડ્રાય ફ્રૂટ્સ. તૈયારી પૂરી. એટલામાં તો આઠેય સખીઓ પણ આવી પહોંચી. કોરમ પૂં. નવેયે વિશાળ દીવાનખંડના પિસ્તા રંગના સુંવાળા સોફામાં બેઠક લીધી. દરેકે કંઇ ને કંઇ કહેવાનું હતું કે બતાડવાનું હતું.
ઓરેન્જ જ્યુસ પીતાં પીતાં કોશાએ પોતે પહેરેલી કાંથા વર્કની કિરમજી રંગની સાડી ભણી ઈશારો કરીને પૂછ્યું, કેવી લાગી આ સાડી? આજે પહેલી વાર જ પહેરી.' કાલિંદી:સાડી તો બહુ સરસ છે, પણ તેં પહેરી છે એથી વધુ શોભે છે.’
કૃતિ: તું સાડીથી નહીં, સાડી તારાથી શોભે છે.!’ કનક:સાડી કેમ પહેરવી એ તો કોઈ તારી પાસે શીખે.’
દરેકે પોતપોતાની રીતે સાડીનાં વખાણ કર્યાં. સાડીપુરાણ પૂરૂં થયું. પછી કુંજ બોલી: `આ જુઓ, મારો ચંદનહાર. અસલ સોનાનો છે. ચોવીસ કેરેટ સોનાનો. મારી સાસુએ આપ્યો છે. મેં તમને બતાડવા આજે જ પહેરી લીધો. કેવો છે?’
કાંચી: તારો હાર એટલો આકર્ષક છે કે નજર ખસેડવાનું મન જ ન થાય. જૂના જમાનાની ડિઝાઇન હવે તો જોવા જ ક્યાં મળે છે? તું તો ફાવી ગઈ.’ કાદંબરી:હાર ખરેખર સરસ છે. તું તો ભારે નસીબદાર કે તારી સાસુએ તને હાર આપી દીધો.’
કૃતિ: `કાશ! મારી સાસુ પાસે પણ આવો હાર હોત.’
દરેકે ચંદનહારનાં બે મોઢે વખાણ કર્યાં. હવે કાવેરીનો વારો હતો. વેજિટેબલ સેન્ડવીચનું બટકું મોંમાં મૂકતાં એણે પર્સ ખોલ્યું. નાનકડી નકશી કરેલી દાબડી ખોલી. એમાં ચળકતાં નીલમની અંગૂઠી હતી. એમાંથી પ્રકાશ એટલો રેલાતો હતો કે રાત્રે બત્તી બંધ થઇ જાય તો રોશનીનું કામ કરે. વીંટી ખૂબ સરસ હતી એમાં બેમત નહીં. બધાએ છુટ્ટે મોઢે પ્રશંસા કરી.
કામાયની: અદ્ભુત!' કનક:અતિ સુંદર!’ કૃતિ: અફલાતૂન!' એમ કહીને આર્ટિસ્ટિક પેપર બેગમાંથી એક પુસ્તિકા કાઢીને બોલી:મેં અત્યાર સુધી જે પ્રવચનો કર્યાં છે તેનો સંગ્રહ છે. નામ છે: `સ્ત્રી એક શક્તિ’. એની ફર્સ્ટ કોપી છે. આજે જ આવી. તો તમને બતાડવા લઇ આવી.’
કુંજ: વાઉ. ધિસ ઈઝ એ રિયલ સરપ્રાઈઝ! ખૂબ ખૂબ અભિનંદન.’ કાંચી:આનું તો ભવ્ય લોકાર્પણ કરીશું. મહિલા કલ્યાણ મંત્રીને મુખ્ય મહેમાન તરીકે બોલાવીશું.’
કનક: `સંગ્રહને ઇનામી સ્પર્ધામાં મોકલીશું. જરૂર પહેલો નંબર લઇ આવશે.’
નવે સખીઓએ હરખ કર્યો. પછી ક્રિસ્પી અનિયન પકોડું મોંમાં મૂકતાં કાલિંદી કહે: `મારે કંઇ બતાડવાનું તો નથી, પણ વેપારી મંડળની વિમેન્સ વિંગમાં સર્વાનુમતે મને પ્રમુખ બનાવવાનું નક્કી કર્યું છે. બસ, એ સમાચાર આપવાના છે.’
કોશા: ખૂબ સરસ. ધેટ્સ ગ્રેટ!’ કાદંબરી:તું છે જ પ્રમુખ થવાને લાયક.’ કામાયની: વિમેન્સ વિંગે સાચો નિર્ણય જ કર્યો છે.’ દરેકે કાલિંદીને હાર્દિક શુભકામના પાઠવી અને હૃદયપૂર્વક અભિનંદન આપ્યાં. પછી કનક બોલી:મારે પણ એક ખુશખબર જ આપવાના છે. આ વખતે યોજાનારી સૌંદર્ય સ્પર્ધામાં મને મુખ્ય નિર્ણાયક બનાવી છે. સાત સભ્યોની બનેલી જ્યુરીમાં હું અધ્યક્ષ છું.’
કાંચી: વન્ડરફૂલ. આઈ કાન્ટ બિલીવ ધિસ! બટ, યુ ડિઝર્વ ધિસ!’ કુંજ:તારી આગળ પાછળ બધા ઘૂમશે. તારે હવે જલસા.’
કૃતિ: ફેશન શોના નિર્ણાયક તરીકે તેં સારૂ કામ કરેલું. એટલે જ તારા પર પસંદગીનો કળશ ઢોળ્યો હશે.’ દરેકે કનકને અભિનંદન પાઠવ્યાં. પછી કાદંબરી સ્વીટ ખાતાં કહે:હું ઘણાં સમયથી એક પુસ્તક લખી રહી હતી. એ પૂં થયું છે. અને પ્રેસમાં આપ્યું છે. ત્રણ મહિનામાં છપાઈ જશે.’
કામાયની: યુ, છૂપી સ્તમ. લેખિકા બની ગઈ. અમને ખબર પણ ન પડી.’ કૃતિ:કોન્ગ્રેચ્યુલેશન્સ!’ કાવેરી: `તાં પુસ્તક સૌથી પહેલાં હું વાંચીશ.’ દરેકે કાદંબરીને શુભેચ્છા આપી. પછી કામાયની કોફીનો ઘૂંટ ભરતાં કહે, ફેશન બ્રાન્ડવાળા લોકો મને એમની ભાગીદાર બનાવવા માંગે છે. આજે જ ફોન આવેલો.
કોશા: આ તો ખરેખર સારા સમાચાર છે.' કાલિંદી:ઓલ ધ બેસ્ટ.’
કનક: `આજનો દિવસ ખરેખર સારો છે. બધાની પ્રગતિ થઇ રહી છે.’
દરેકે કાદંબરીને શુભકામના આપી. પછી આઠ સખીઓ એકસાથે બોલી: કાંચી, હવે તારો વારો. આ જુઓ…’ કહીને કાંચીએ એક લાલ મલમલના ટચૂકડા બટવાની રેશમી ડોરી ખોલી અને બટવો મેજ પર ઊંધો વાળ્યો. ચોવીસ હીરા ટેબલના ગ્લાસ ટોપ પર રેલાયા. પહેલ પાડેલા પાણીદાર હીરા. ઝળહળતા. ઝગમગતા હીરા. આઠ સખીઓની સોળ આંખો હીરા પર મંડાઈ રહી. મંત્રમુગ્ધ બનીને જોઈ રહી. આઠે સખી એકસાથે બોલી પડી:બેનમૂન! બેમિસાલ!’
આ હીરાનો હાર બનાવવો છે… કાંચી બોલી અને મેજ પરથી હીરા પેલા બટવામાં ભરવા લાગી. પછી બધી સખીઓ વાતે વળી. ટોળટપ્પાં કરવા લાગી. વચ્ચે વચ્ચે હાસ્યની છોળ ઊડતી. એવી જ કોઈ વાતે બધાં હસતાં હતાં એવામાં એકાએક કાંચી ગંભીર બની ગઈ અને એકદમ ચીસ પાડી ઊઠી. સૌનું હસવું બંધ થઇ ગયું. કાંચીની ચીસો બંધ થવાનું નામ નહોતી લેતી. એ મેજ ભણી ઈશારો કરીને કહી રહી હતી: `મારો બટવો…બટવો નથી! અહીં જ તો મૂક્યો હતો. આટલી વારમાં ક્યાં ગયો? મારા હીરા…ચોવીસ હીરા ગયા!’
અરે, એમ તે હોય! બટવો અહીં જ તો હતો. અહીંથી ક્યાં જાય? કહીને સખીઓ સાંત્વન આપવા લાગી. પણ બટવો ખરેખર નહોતો. આ તો હસવામાંથી ખસવું થઇ ગયું. એવામાં કુંજ બોલી ઊઠી: અરે, પેલો રહ્યો બટવો. મેજના પાયા પાસે!’ કાંચી એકદમ નીચે નમી ગઈ. કદાચ પોતાનાથી જ બટવો નીચે પડી ગયો હશે! મેજના પાયા ટૂંકા હતા. નીચે વળીને, મેજની નીચે હાથ લંબાવીને, થોડું ફંફોસ્યું એટલે બટવો હાથમાં આવી ગયો. કાંચીને હાશકારો થયો. પણ આ શું? બટવો ખાલી હોય એમ કેમ લાગે છે? લાવ બટવો ખોલીને જોઈ લેવાં દે. કાંચીએ બટવો મેજ પર ઊંધો વાળ્યો. કશું ન નીકળ્યું. બટવો ઝાટક્યો. બે ત્રણ વાર ખંખેર્યો. પણ કશું ન જ નીકળ્યું. કાંચીએ બટવામાં હાથ નાખીને ફંફોસ્યો. બટવો ખાલીખમ. બટવામાંથી હીરા ગાયબ થઇ ગયેલા. કાંચીએ વેધક નજરે સખીઓ સામે જોયું:હીરા તમારામાંથી જ કોઈએ લીધા છે!’
અમે…અમે શું કામ લઈએ તારા હીરા? બટવો છે તો હીરા પણ અહીં જ હશે. આમતેમ વેરાયા હશે.’ સખીઓ બોલી, પણ હીરા નહોતા એ હકીકત હતી. કાંચીનો વિશ્વાસ પણ ઊઠી ગયો. મનમાં થયું કે, ભરોસાની ભેંસ પાડો જણે! એ શાંતિથી બોલી:જુઓ,ઘરમાં આપણા નવ જણ સિવાય કોઈ નથી. એટલે હીરા પણ આપણામાંથી જ કોઈ એક પાસે છે. હીરા મારા હતા અને હવે મારી પાસે નથી. એટલે તમારા આઠમાંથી કોઈ એક પાસે જ છે. સીધી રીતે આપી દે તો સાં છે, બાકી મારે પોલીસ બોલાવવી પડશે.’
`પોલીસ… પોલીસ શું કામ બોલાવવી પડે? એવું હોય તો તું અમારી તલાશી લઇ લે. શું અમે ચોર છીએ?’ સખીઓ બોલી. કાંચીએ ખરેખર તલાશી લીધી. વસ્ત્રોની, પર્સની, બેગની, વાળની…સારી પેઠે અંગઝડતી લીધી. કોઈની પાસેથી કંઇ ન મળ્યું. પણ કાંચીને ખાતરી હતી કે હીરા એની સખીઓમાંથી કોઈ એકે જ ચોર્યા છે! એટલે સહેલીઓના વિરોધ છતાં એણે પોલીસ બોલાવી. ઇન્સ્પેક્ટર કરણ બક્ષી અને ઝલક દીક્ષિત આવ્યા. કાંચીએ માંડીને વાત કરી. કરણે પૂછપરછ શરૂ કરી. ઝલક નિવેદન નોંધવા લાગી. પ્રશ્નોત્તરીની શરૂઆત કાંચીથી થઇ.
કરણ: તમે છેલ્લે હીરા ક્યારે જોયેલા?' કાંચી:હમણાં જ. કદાચ કલાકેક થયો હશે. મેં સખીઓને હીરા બતાડ્યા અને બટવો અહીં મેજ પર જ મૂક્યો. પછી સૌ વાતે વળગ્યાં. થોડી વાર પછી જોયું તો બટવો ગુમ.પછી કુંજે બટવો નીચે પડેલો જોયો. પણ એ ખાલીખમ હતો.!’
કરણ: હં, હવે એ કહો કે તમે લોકો વાતો કરતા હતા ત્યારે બધાં બેસી જ રહેલા કે પછી કોઈ વચ્ચે ઊભું પણ થયેલું?’ કાંચી:અં, યાદ કરવા દો. અરે હા, અમે ગપાટા મારતાં હતાં ત્યારે કોશા લેમન જ્યુસ લેવા કિચનમાં ગયેલી. મેં મારા માટે પણ જ્યુસ મંગાવેલું.’
કોશા: હું જ્યુસ લઈને બહાર નીકળી ત્યારે કાવેરી ઠંડું પાણી લેવા રસોડામાં આવેલી, એ કેમ નથી કહેતી?' કાવેરી:ઠંડું પાણી પીવું એ કાંઈ ગુનો છે? હું પાણી પીવા ગઈ તો ખરી, પણ ઠંડું પાણી ખલાસ થઇ ગયું. આઈસ ટ્રે પણ ખાલી. એટલે મેં આઈસ ટ્રેમાં પણ પાણી ભરીને બરફ જામવા મૂક્યો. વળી, મારા પછી તો કૃતિ પણ ઠંડું પાણી લેવા ઊભી થયેલી. એનું નામ કેમ કોઈ નથી લેતું?’
કૃતિ: કોઈ મને સમજાવે કે ઠંડું પાણી પીવાને હીરા સાથે શો સંબંધ? હું પાણી પીવા ગઈ ત્યારે કાલિંદી પણ પકોડા લેવા રસોડામાં આવેલી. અને હા, ઠંડું પાણી તો ખલાસ થઇ ગયેલું. આઈસ ટ્રેમાં પણ બરફ જામ્યો નહોતો.’ કાલિંદી:અં, મને યાદ છે કે હું પકોડા લેવા ગઈ ત્યારે કનક સેન્ડવીચ લેવા આવેલી. એનો અર્થ એવો થોડી થાય છે કે મેં હીરા ચોર્યા છે?’
કનક: `મને પણ યાદ આવે છે કે હું સેન્ડવીચ પ્લેટમાં મૂકતી હતી ત્યારે કાદંબરી ચીઝ સેન્ડવીચ લેવા આવેલી. એમાં હીરા ક્યાં આવ્યાં?’
કાદંબરી: હું ચીઝ સેન્ડવીચ લઈને બહાર આવી ત્યારે કામાયની કાજુકતરી લેવા આવેલી. મારી પાસે હીરા નહોતા.’ કામાયની:હીરા તો મારી પાસે પણ નહોતા. હું કાજુકતરી લેતી હતી ત્યારે કુંજ આવેલી. એને આઈસક્રીમ જોઈતો હતો.’
કુંજ: `હીરા મારી પાસે પણ નથી. કોશાએ જ્યુસનો ગ્લાસ ભર્યો ત્યારે જ હું આઈસક્રીમ લેવા ગયેલી. મને આઈસક્રીમ અને કોલ્ડ ડ્રિન્ક્સ બહુ ભાવે છે.’
ઝલકે બધાંનાં નિવેદન નોંધી લીધાં. પછી કરણ સામે જોઇને કહ્યું: આમાં તો કંઇ ખબર નથી પડતી. કોઈ પાણી પીવા જાય, કોઈ પકોડા લેવા જાય, કોઈ સેન્ડવીચ લેવા જાય, કોઈ આઈસક્રીમ લેવા તો કોઈ જ્યુસ લેવા જાય, એનાથી કેવી રીતે ખબર પડશે કે હીરાચોર કોણ છે?’ જોઈએ..કોઈક કડી તો મળશે.’ કરણે નિવેદનો પર નજર કરી.એની આંખમાં વીજળીનો ચમકાર થયો. પછી કંઈક વિચારીને બોલ્યો: `કાંચી, સૌને જવા દો. પછી મારે તમારી સાથે ખાસ વાત કરવી છે.’
પણ…મારા હીરા..!’ કાંચી કંઇ કહેવા જતી હતી, પણ માત્ર કાંચી જ સમજી શકે એવો સંકેત કરણે કર્યો. કાંચીએ સૌને જવા કહ્યું. આઠે સખીએ પોતાની પર્સ ઉપાડી. અને દરવાજા ભણી જવા લાગી. ઓચિંતી એક સખી પાછી વળી. કાંચીને કહ્યું:માં ફ્રીઝ બગડેલું છે. મને આઈસબેગમાં બરફ જોઈએ છે. લાવને હું જાતે જ લઇ લઉં. તને ક્યાં તકલીફ આપવી?’ આમ કહીને એ સખી રસોડામાં ગઈ. ફ્રીઝમાંથી બરફની ટ્રે કાઢી અને આઈસબેગમાં ખાલી કરી. પછી સહાનુભૂતિથી બોલી: જો, ચિંતા નહીં કરતી. હીરા મળી જશે, હં?’ હીરા મળી જશે નહીં…’ કરણ બોલ્યો: `હીરા મળી ગયા છે!’
`ક્યાં છે? ક્યાં છે હીરા?’ કાંચીની સાથે જ સખીઓ પણ બોલી ઊઠી. કરણે મેજ પર પડેલા એક પાત્રમાં પેલી આઈસબેગમાં ભરેલા બરફના ચોસલા નાખ્યા. અને રાહ જોવા કહ્યું. પાંચેક મિનિટમાં બરફ પીગળવા લાગ્યો. થોડી જ વારમાં બરફનું પાણી થઇ ગયું અને એમાં સ્ફટિક સમા હીરા ચળકવા લાગ્યા. હીરા જોઈને સખીઓના ચહેરા ચમકવા લાગ્યા, માત્ર એક સખી સિવાય. એ કાવેરી હતી!
કાંચી: ઇન્સ્પેક્ટર, તમને કેવી રીતે ખબર પડી કે બરફમાં હીરા છે?’ કરણ:મેં નિવેદન વાંચ્યું ત્યારે એક બાબત ઊડીને આંખે વળગી કે જયારે જે કોઈ રસોડામાં ગયું, ત્યારે એનું કોઈક સાક્ષી હતું. કોશાની સાક્ષી કુંજ, કૃતિની કાલિંદી, કાલિંદીની કનક, કનકની કાદંબરી, કાદંબરીની કામાયની, કામાયનીની કુંજ અને કુંજની કોશા. આ બધા પરસ્પરના સાક્ષી છે. કોઈ રસોડામાં એકલું નહોતું, સિવાય એક કાવેરી.
એ રસોડામાં ગઈ ત્યારે બીજું કોઈ હાજર નહોતું. એટલે એણે રસોડામાં શું કર્યું એ બીજું કોઈ જાણતું નથી. મને એના પર શંકા પડી. પણ એણે હીરા ક્યાં છુપાડ્યા હશે એ ખ્યાલ આવતો નહોતો. એટલે મેં ચોર સામે ચાલીને જ કહે એવું ગોઠવ્યું. સૌને જવા કહ્યું. ચોર કોઈ રીતે હીરા સાથે લઇ જવા બહાનું કાઢશે, એવું મેં ધારેલું. મારી ધારણા સાચી પડી. કાવેરીએ આઈસબેગમાં બરફ ભર્યો. એટલે મને ખબર પડી કે હીરા બરફમાં છુપાવ્યા છે! બોલો કાવેરી, ખરૂં કે ખોટું?’
કાવેરીએ કબૂલ કર્યું: `હીરા જોઇને મારી દાઢ સળકી. બધાં વાતોમાં મશગૂલ હતાં ત્યારે મેં બટવામાંથી હીરા કાઢી લીધા અને પાણી પીવાના બહાને રસોડામાં જઈને આઈસ ટે્રમાં પાણી સાથે ભરીને ફ્રીઝમાં મૂકી દીધા. ફ્રીઝ બગડ્યું હોવાના બહાને જતી વખતે બરફ લઇ જઈશ એવું વિચારીને, પણ….!’
કાવેરી રડી પડી, પણ એનાં આંસુ લૂછનાર કોઈ નહોતું. દોસ્તીને નામે એણે દગો કર્યો હતો! ઝલકે એને હાથકડી પહેરાવી ત્યારે આઠેય સખીઓને પેલી કહેવતનું સ્મરણ થયું કે, `જેવી કરણી તેવી ભરણી!’
આવતા અઠવાડિયે નવી કથા
આ પણ વાંચો: કોયડોઃ ઇન્સ્પેક્ટર કરણ બક્ષી: કેસ ફાઈલ્સ…
