-ભરત વૈષ્ણવ
‘મેરી જાન, ઘૂંઘટ ઉઠાઓ’
લાંબીલચક લગ્નવિધિથી કંટાળેલા અને મિત્રોના આગ્રહથી શરાબપાન કરેલા રાજુ રદીએ દુલ્હન દક્ષાને અનુરોધ કર્યો.રાજુએ ‘સુહાગરાત હૈં ઘૂંઘટ ઉઠા રહા હૂં માં’ જેવું ગીત ન લલકાર્યું.
‘ઉહૂં’ દુલ્હન દક્ષાએ માથું નકારમાં ધુણાવી ના કહી. દક્ષાએ પહેરેલી બંગડી અને આભૂષણોના અવાજથી રૂમનું વાતાવરણ રોમેન્ટિક થઇ ગયું. દક્ષાને આલિંગન આપવાની રાજુએ કોશિશ કરી. રાજુને એમ કે દક્ષા પારિજાતની ડાળીની જેમ એના તરફ શરમાતી શરમાતી ઝૂકી જશે, પરંતુ, એણે રાજુને હડસેલો માર્યો. આમ તો ધક્કો માર્યો જ કહેવાય. રાજુ પલંગના પાયા સાથે અથડાયો.
આપણ વાંચો: વ્યંગ : એક બે વાર નહીં, પણ છ વાર આદર્યાં અધૂરાં?
‘મેરી જાન ઐસા કયું કર રહી હો?’
દક્ષાના હુસ્નથી અંજાઈને
રાજુએ હિન્દીમાં પૂછ્યું. દક્ષા હિન્દીભાષી દુલ્હન હતી. દક્ષા ક્લિયોપેટ્રા તો નહીં, પણ તૃપ્તિ ડમરી જેવી કાતિલ આગ લાગતી હતી. રાજુ પતંગિયું બનીને આગમાં હોમાવા ઇચ્છતો હતો.
‘મફતમાં મોઢું જોશો? મુંહ દિખાઇ નામની રસમ જેવું હોય છે એની ખબર છે કે નહીં?’ દક્ષાએ કાતરની જેમ જીભ ચલાવી. રાજુને દક્ષા ઔર કમસીન લાગી દક્ષાને એ કિસ કરવા એના પર ઝળુંબ્યો. બદલામાં ધક્કો મળ્યો.
‘ડાર્લિંગ હું તારા માટે ગુલાબ લાવ્યો છું.’ આમ કહી રાજુએ શેરવાનીના ખિસ્સામાંથી લાલ લાલ ગુલાબ કાઢ્યું.
આપણ વાંચો: વ્યંગ : કિસ્સા પાકિસ્તાન કા… જૂતાં ચોરીમાં કોનો હાથ કે પગ હશે?
‘આ તારા ગુલાબને હું ચાટું? ગુલાબને હું બચકા ભરું? કોઇ બજારુ ઔરત પાસે તમે જઇને ગુલાબ આપીને મજા કરી શકો? ગુલાબના બદલામાં ગુલાબ જેવી કાયા.’ દક્ષાએ વાક્ય અધ્યાહાર રાખ્યું. ગુલાબને બે હાથે મસળી નાંખ્યુ. રાજુએ ક્યાંક વાંચેલ કે ઉત્તર પ્રદેશના એક પતિએ મુંહ દિખાઇમાં દુલ્હનને બે હજાર રૂપિયા આપ્યા તો નવોઢા દુલ્હનના વેશમાં જ રિસાઈને પિયરની વાટ પકડી હતી.
‘સોરી હની, લે કુછ મીઠા હો જાયે.’ એમ કહી રાજુએ અંજીર રોલના પેકેટમાંથી એક અંજીરરોલ દક્ષાના મુખકમળમાં પધરાવવાની કોશિશ કરી. દક્ષાએ મોઢામાં ગયેલ અંજીરરોલનો ટુકડો પલંગ પર જ થૂંકી કાઢ્યો.
‘કંજૂસ કાકડી, કોઇ ભાઇબંધ કે બનેવીએ તને કાંઇ ટીપફીપ આપી છે કે નહીં?, નમણી નાગરવેલ જેવી નારીને શું ગમે અને શું ન ગમે?’ દક્ષાએ ગજવેલ લોઢા જેવા શબ્દોથી સવાલ કર્યો.દક્ષાએ મજબૂરીમાં લગ્ન કર્યા હોય તેવું પણ ન હતું. સુહાગરાતને દિવસે દક્ષાડી કેમ આડી ચાલતી હતી તે રાજુને સમજાતું ન હતું.
આપણ વાંચો: વ્યંગ: પૈસાદાર થવું છે? તો આટલું જરૂર કરો
‘બાબુ, આમ શું કરે છે? રોમાન્સની કેમ પતર ફાડે છે?’ રાજુ વિહ્વવળ થઇને બોલ્યો.
‘કંઇક એવું આપ કે હું ઇમ્પ્રેસ થઇ જઉં?’ દક્ષા શરારતભર્યું સ્મિત કરીને બોલી.
‘લે, હવે તો ખુશ?’ આમ કહી રાજુએ મુંહ દિખાઇના તોહફા તરીકે રૂપિયાના સિક્કા ભરેલી કોથળી દક્ષાના હાથમાં થમાવી દીધી. ચિલ્લરના ભારથી દક્ષાનો નાજુક હાથ ઝૂકી ગયો.
‘લે આ તારું ચિલ્લર. ચિલ્લર આપીને રાણી છાપ રૂપિયા જેવી કિંમતી ક્ધયાનો સમાગમ ન મળે’ આમ કહી દક્ષાએ ચિલ્લરની કોથળીનો ઘા કર્યો. કોથળી ફૂલસાઇઝ મિરર સાથે અથડાતાં મિરર ખડિંગ અવાજ સાથે તૂટ કે બિખર ગયા. રૂમનું વાતાવરણ બોઝિલ થઇ ગયું.
‘નારાજ ન થા પ્રિયે હૃદયેશ્વરી, હવે તારી નારાજગી દૂર થઇ જશે’. એમ કહી રાજુએ સોનાની ચૂંક દક્ષાને આપી. દક્ષાએ કચવાતા મને કંજૂસ રાજુની મુંહ દિખાઇ સ્વીકારી, પરંતુ નારાજગી યથાવત્ હતી.
‘એય ફટિચર, તું ખરેખર મુંહ દિખાઇ રસ્મ નિભાવવા માગે છે?’ દક્ષાએ સીધું જ રાજુને પૂછ્યું.
‘ઓફ કોર્સ હની, તું અવાજ કર. એ વસ્તુ હું હાજર કરીશ…’ રાજુ હવે રૂપપાન કરવા તલપાપડ થયો હતો. એના માટે તે ગમે તે કરવા તૈયાર હતો.
‘ઓકે ડિયર, આઇ વોન્ટ ટુ બોટલ્સ ઓફ ચિલ્ડ બિયર.’ દક્ષાએ માગણી કરી. નવા નવા લગ્ન થયા હોય તો ભગવાનને જળ ચડાવ્યું હોય તેનું આચમન લે એ સમજી શકાય, પણ આ તો બિયર જેવા પેયની માગણી કરી રહી હતી. રાજુ સજજડબમ થઇ ગયો.
‘વ્હોટ? શું કહ્યું?’ દક્ષાની માગણી સાંભળીને રાજુને પરસેવો છૂટી ગયો.
‘રાજુડા તું બહેરો છે? મેં કહ્યું કે આઇ વોન્ટ ચિલ્ડ બિયર.’ દક્ષાએ માગણી દોહરાવી.
‘બીજી કોઇ માગણી?’ રાજુએ બઘવાઇને પૂછ્યું.
‘આઇ નીડ સમ મારીજુઆન- આઇ મિન ગાંજો. હું ગાંજાનું નિયમિત સેવન કરું છું.’ દક્ષાની નસો નશા વિના ખેંચાતી હતી.
‘ઓહ માય ગોડ. કોની સાથે પનારો પડ્યો છે?’ રાજુ સ્વગત બબડ્યો.
‘તે કાંઇ કહ્યું?’ દક્ષાએ પૂછ્યું.
‘નોટ એટ ઓલ.’ રાજુ બબડ્યો .
‘માય ડિયર હબી, મારું ચાંદ જેવું મુખડું જોવું હોય તો બિયર, ગાંજા અને યેસ ઓફ કોર્સ, મંચિંગ માટે નોન વેજ કબાબ પછી હું હંમેશ માટે તારી ગુલામ, નહિતર બી પ્રિપેડ ફોર ધી લિગલ નોટિસ ફોર ડિવોર્સ! જે હનીમૂનની રાતે મને મારી ચોઇસની ખાણીપીણી ન આપી શકે એ મને જિંદગીભર કેવી રીતે નભાવી શકશે?’ દક્ષાએ ફાઇનલ અલ્ટિમેટમ આપી દીધું.
આ સાંભળીને રાજુ જમીન પર ફસડાઈ પડ્યો. પલંગ નીચે પડતાંવેત જ રાજુની આંખો ફટાક કરતાં ખૂલી ગઈ..!
