આજે આટલું જ -આભને આંબવા…

-શોભિત દેસાઈ
કાળની સંદુકમાંથી ધીમે ધીમે બહાર નીકળતું નવું વર્ષ થનગની રહ્યું છે ક્ષિતીજ પર. તમે પૂછશો: ભાઈ? બધું ઠેકાણે? જી હા, નવું શૈક્ષણિય વર્ષ. આભને આંબવા તૈયાર નવા વર્ષે વેકેશનના અંતના ખેદ સાથે મીઠ્ઠી ગમતીલી મૂંઝવણનો પણ સંચાર કરવા માંડ્યો છે ગલગોટા જેવા માનસપટ(ઓ) પર.
જ્ઞાનીય અંધારું ઊભું કરી, ફક્ત નિયત જાણકારી પેઢીની પેઢીને પિવડાવવાના બદઈરાદાથી મેકોલે ઈત્યાદિ હરામીઓએ અખંડ ભારતની બહુઆયામી જ્ઞાન પ્રણાલીને તોડીફોડી નાંખી એ આખીય વ્યવવસ્થા એવી ટકોરાબંધ હતી કે એમાં ભ્રષ્ટતાને(નો) કોઈ અવકાશ જ નહોતો. હમણાં એક મજાનો મેસેજ વાંચવા મળ્યો હતો કે ભારતના જણાવ્યા પ્રમાણે એના નિશાનમાં હવે પાકિસ્તાનના મોટા શહેરો હોવાથી લંડન, માન્ચેસ્ટર અને લીવરપુલને ખાલી કરાવાઈ રહ્યા છે…
‘અહીંયાનું અહીંયા’ વ્યક્તિજીવન વિષે વપરાતું, હવે દેશોના સંદર્ભમાં ય… જે દેશ મેકોલે અને ડાયર જેવી કમબખતમાં કમબખત ઓલાદ પેદા કરે એ દેશે આવા દિવસ જોવા જ પડવાના. મૂળ વાત વિસરીને શોભિતછાપ આડ વાત આગળ ન વધે એ યાદ કરું તો શિક્ષણની આખી વ્યવસ્થા તહસનહસ થઈ ગઈ છેલ્લા બસ્સો વર્ષમાં, જેના કારમા પરિણામ આઝાદ ભારતે 1947થી 1990 સુધી અનુભવ્યા, વિશેષ 1965થી 1980 સુધી. કોઈ એક પાર્ટીનું મ્હોરું પહેરીને ખુલ્લેઆમ લૂંટ ચલાવતા ગુંડા, બદમાશ, મહાદંભી, કમ્યુનિસ્ટોએ આખો દેશ પચાવી પાડ્યો અને લંપટ યુનિયન લીડર્સના માધ્યમથી, ધમધમી શક્યું હોત એ ઉદ્યોગ ક્ષેત્રને સ્મશાનમાં ફેરવી નાખ્યું. આ તો ભલું થજો કોમ્પ્યુટરનું- સોફટવેરનું કે જેણે ઘેન છાંટીને કુંભકર્ણ નિદ્રામાં સુવાડી દીધેલા દેશને જાગતો કર્યો અને 1998 પછી તો ધમધમાટ કરતો કરી મૂક્યો.BA BSC BCom તો જવા દો, એન્જિનિયર્સની બેકારી અનંત હતી, એમાંથી આજે સાત ચોપડી પછી ફોન રિપેરિંગ કલા જાણનાર તાજા એન્જિનિયરના પગાર જેટલું કમાવા માંડ્યો છે.
આપણ વાંચો: આકાશ મારી પાંખમાં : લકી, તુમકો ન ભૂલ પાયેંગે
છે આ બધું… સારું જ છે… પણ આપણો વાંધો જ એ છે કે આપણે માંડ માંડ મળતાં પૂરતાને પુષ્કળ સમજીને જીવતી પ્રજા છીએ. એ હિસાબે તો હજી આ રાજકીય કરપ્શનપ્રુફ ‘નિપુણો’ના હાથમાંથી શૈક્ષણિક ક્ષેત્રને મુક્ત કરવાની પા પા પગલીય ભરી છે? ઈમાનદારીથી આપજો જવાબ…. અને હજીય બિહાર-યુપી- જે એન્ડ કે વગેરે તરફ નજર નાંખો! હેકટરનાં હેકટર જગ્યાઓ મફતમાં મેળવી, કરપ્શનના પૈસાથી ઊભા કરાયેલા શૈક્ષણિક સંકુલોમાં પ્રવેશની ગોબાચારી વિષે કેટલા અને શું જાણે છે? અને બાકીના, પશ્ર્ચિમી વગેરે વિસ્તારો પણ દૂધે ધોયેલા છે એમ તમે માનો છો? ત્યારના મુખ્ય મંત્રી શ્રી નરેન્દ્ર મોદીનું દક્ષિણ ગુજરાત યુનિવર્સિટીને નર્મદ યુનિવર્સિટી અને ઉત્તરમાં હેમચંદ્રાચાર્ય યુનિવર્સિટીનાં નવા નામનું પગલું ખૂબ શાતા પહોંચાડે એવું હતું જ. પણ એવાં પગલાં
કેટલા?
જ્યાં સુધી reservation આધારિત admissions દેશમાં ચાલુ રહેશે ત્યાં સુધી કરોડ-બે કરોડ- ત્રણ કરોડ per admissionની લાંચ ચાલુ જ રહેશે અને ત્યાં સુધી લાંચની વસૂલી ભવિષ્યના ડૉક્ટરો ખોટી દવાઓ ચટાડી, ખોટા એન્જિનિયર્સ નવા નક્કોર પુલ પાડી અને રાજકારણીઓ ‘કંઈ નથી બન્યું, આવું તો થાય આવડા મોટા દેશમાં’નો નફ્ફટ અંચળો ઓઢીને ચાલુ જ રાખશે.
ગુણાંક વ્યવસ્થાને નામશેષ કરીને દરેક બાળકના મનહૃદયની પસંદગી ચકાસી એક પણ પૈસાના ડોનેશન વગરની શિક્ષણ વ્યવસ્થા જો આપણને પરવડી શકે તો આપણે અર્થ વગરની વ્યગ્રતામાં પ્રેશર વધારતી મા(બહુવચન) વગરનો સમાજ જોઈ શકીએ… છીએ આપણે તૈયાર એને માટે?
ઉઠાવી ભારના વૈભવ શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
ઉપાડીને ખભે શૈશવ શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
ઘરોની બહાર છે પગરવ, શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
ને નભ જેવા જ છે કલરવ, શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
મનોરમ મસ્તીઓ લઈ આવતા નિર્જીવ વાહનમાં
ભરી જીવંત ગુંજારવ, શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
બધી ચિંતાઓ બચપણની ભરી દીધી છે દફતરમાં
’ને દફતરને ગણી ઉત્સવ શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
‘વઢે છે કેમ તું માડી? તેં સપનામાં કર્યું’તું વહાલ’
ખયાલોમાં લઈ અવઢવ શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં
‘છૂટાશે ક્યારે બચપણથી? અમે ક્યારે બનીશું પુખ્ત?’
લગાડીને બધાને દવ, શિશુઓ જાય છે સ્કૂલમાં…
આજે આટલું જ…