ઉઘાડી ચેલેન્જ – (પ્રકરણ-21)

કનુ ભગદેવ

` તમારા સહિત દશેદશ ઉપરાંત પેલા એજન્ટને પણ હાજર રાખજો. દશેદશ નાગપાલ સોંપણી વખતે જ પોતાની વિરુદ્ધના દસ્તાવેજી પુરાવાઓ એ એજન્ટ પાસેથી મેળવી લે, એનું ખાસ ધ્યાન રાખજે.’

(ગતાંકથી ચાલુ)
શુક્ર ખુદાના ....!' દિલાવરખાનનો અવાજ સંભળાયો,તો આપ પરમ દિવસે રાત્રે લગભગ બાર વાગ્યે મારા ઘેર આવજો. આ મારું સરનામું, ત્યાં હું શેખના નામથી રહું છું…. મારો મકાનમાલિક થોડા દિવસો માટે પોતાની પુત્રી સાથે બહારગામ ચાલ્યો ગયો છે. યાદ રાખજો સાહેબ-બરાબર રાત્રે બાર વાગ્યે-હું ઉપરના ભાગે રહું છું. મારું બારણું બંધ હશે. તમે દ્વાર પર “ટક ટક ટક” ત્રણ વખત છૂટા ટકોરા અને પછી”ટક ટક ટક ટક ”એવા બીજા ચાર ટકોરા ઉપરાઉપરી મારજો. બસ હું સમજી જઇશ કે તમે આવ્યા છો….’
દિલાવર ખાન ....!' નાગપાલનો અવાજ આ વખતે અચાનક ઊંચ અને તીખો થયો.જો મને ફસાવવાની તારી કોઇ રમત હશે તો યાદ રાખજે… મારું નામ પણ નાગપાલ છે. તે દિવસે મેં તને હોટલમાંથી જવા દીધો એથી તારા પરથી મારી નજર મેં ખસેડી લીધી છે એવું માની લેવાની બેવફૂકી કરીશ નહીં. તારા તરફથી દગા-ફટકાનો આભાસ થતાં જ સૌથી પહેલું કામ તને શૂટ કરી નાખવાનું હશે તે યાદ રાખજે.’
નાગપાલ સાહેબ!' દિલાવરનો અવાજ પણ બેહદ ઊંચો ટેઇપ રેકોર્ડરમાંથી પ્રસરિત થયો,મેં આટલી વાતો કરી અને તો પણ આપને મારામાં ભરોસો ન હોય તો આપણે આ કાર્ય જ બંધ રાખીએ. બીજું શું થાય? હું આપણા હિન્દુ ધર્મની રામાયણમાં આવતો હનુમાન તો છું નહીં કે છાતી ચીરીને બતાવી શકું… વાસ્તવમાં નાગપાલસાહેબ, હવે મને જીવનભરની દોડાદોડીથી સતત થાક લાગ્યો છે. અને મારા બાકીનું જીવન હું ખૂબ જ શાંત ગાળવા માંગુ છું. ઉપરાંત ભૂતકાળમાં મેં જે ભયંકર પાપ કર્યાં છે એ બધાને મિટાવી દેવા માટે ખુદાએ મને આ એક અણમોલ તક આપી છે. આપ જ કહો, એ દશેદશને જો હું પુરાવાઓ સાથે ગિરફતાર કરાવી દઉં, એમની વિરુદ્ધમાં સાચા સાક્ષીઓ લાવી શકું તો આ રીતે મેં હજારો-લાખો દેશવાસીઓ પર અહેસાન કર્યો કહેવાશે કે નહિ? અત્યારે આપણો દેશ ખતરામાં છે. અને દિવસે દિવસે પ્રજામાં અસંતોષ તથા અંધાધૂધી વધતી જાય છે. એ જો માત્ર મારા થોડા જ પ્રયાસોથી અટકતી હોય તો ખુદા જરૂર મને માફ કરી દેશે. બસ, આ એક જ વિચારથી આ કામ કરવા માટે તૈયાર થયો છું….
પણ રાત કરતાં દિવસે આવું તો શું વાંધો છો?' નાગપાલનો અવાજ આવ્યો. એવું જોખમ હું ઉઠાવી શકું તેમ નથી. એ લોકોને મારા ફૂટી જવાની શંકા આવી છે. અને એટલા માટે જ મેં આપને સાંકેતિક રીતે ટકોરા મારવાની સૂચના આપી છે. તેઓને જરા શંકા આવતાં જ મને સૂટ કરી નાખવામાં આવશે? તું એ લોકોની ટોળીમાં ક્યારથી છે?’
મુંબઈની કોર્ટમાંથી છટક્યો પછી એ લોકોએ જ મને બચાવ્યો છે. સાંભળો નાગપાલસાહેબ! મુંબઈની ટોળકીના સૌથી મોટા આગેવાનનું નામ શેઠ રતનલાલ છે. એણે જ મને મુંબઇના ચર્નીરોડ પર આલ્પલેસ બાગ સામે આવેલી નિશાંત-મંઝિલ નામના મકાનમાંથી પોતાના બે માણસો દાદુ તથા રહીમને મોકલીને બચાવ્યો હતો. પછી એ લોકોએ મને અહીં ચંદ્રનગર મોકલ્યો' શેઠ રતનલાલ…?’ નાગપાલનો અવાજ ફાટી ગયો, તુ' આ શું કહે છે' સાચું જ કહું છું… એ અવ્વલ નંબરનો ધૂર્ત તથા દેશદ્રોહી તરીકે ઠરાવનાર લેખિત પુરાવાઓ હું તમને સોંપી દઈશ.’
ઠીક છે' નાગપાલનો અવાજ આવ્યો અને એમની વિરુદ્ધના પુરાવાઓ તું ક્યાંથી કાઢીશ?' દિલાવરખાનના ખડખડાટ હસવાનો અવાજ ટેપરેકોર્ડરમાંથી પ્રસારિત થયો ને હાસ્ય શમ્યા પછી તેનો અવાજ આવ્યો, હું એક અઠંગ ચોર અને ધાડપાડું છું, એ વાત આપ ભૂલી ગયા લાગો નાગપાલસાહેબ! ખેર, આપને એ લોકો વિષેના પુરાવાઓ અને નામ-સરનામાંઓ સાથે જ નિસ્બત છે' ઠીક છે, તારું સરનામું આપ. પરમ દિવસે રાત્રે બાર વાગ્યે હું આવી પહોંચીશ…’
લખી લો- મુકરજી હાઉસ, બંગલા હાઉસીંગ કોલોની, મકાન નંબર ચાર -યાદ રહેશે? રહો, કદાચ ભૂલી જાઓ તો ? એક કાગળ અને પેન આપો. હું લખી આપું.' પછી ટેપરેકોર્ડરમાંથી એક કાગળનો ફડફડાટ અવાજ સંભળાયો. કદાચ નાગપાલે પેડમાંથી એક કાગળ ફાડીને તેને આપ્યો હતો. દિલાવરખાને ટેબલ પરથી પેન ઊંચકી તેનો પણ હળવો અવાજ સંભળાયો. ત્યારબાદ થોડી પળો ચુપકીદી, ખાલી રીલ ફરવાનો ટેપ ઘસવાનો અવાજ પછી પુન:દિલાવરનો અવાજ સંભળાયો આ લો, મેં સરનામું લખી આપ્યું છે, હવે હું રજા લઈશ, દશ વાગવા આવ્યા છે…’
ઠીક છે.' નાગપાલનો અવાજ આવ્યો. બંનેના ઊભા થવાનો તથા ખુરશી ખસેડવાનો અવાજ. પછી ચાલવાનો અવાજ... અને છેવટે એ અવાજ ક્રમશ: ધીમો થતો ગયો. ટેપ પૂરી થઈ ગઈ. સરદાર તથા રૂસ્તમના ચહેરા પર તાજગી ફરી વળી. તો દિલાવરખાન આપણને પૂરેપૂરો વફાદાર નીકળ્યો.’ સરદાર કહ્યું.
મેં તો તમને પહેલાં જ કહ્યું હતું. રૂસ્તમ બોલ્યો. ટેઈપ રેકોર્ડર બંધ કરીને એણે પેન્ટના ગજવામાં સરકાવી દીધું. પછી આગળ કહ્યું. એ માણસ ભલે ભાગેડુ રહ્યો, પરંતુ એની જબાન એક છે.’
હવે એક અગત્યનું કામ બાકી રહી ગયું છે.' ક્યું કામ?’ રૂસ્તમે ઉત્સુકતાથી પૂછયું.’
માઈક્રોફોન...! નાગપાલના એ ખંડમાંથી તે ખસેડી જ લેવું જોઈએ. જો તે એની નજરે પડશે તો એ તરત જ ચેતી જશે. એને એકવાર અને કોઈ પણ વાતની શંકા આવી એટલે આપણી બાજી ખલાસ!' ઓહ…! ‘ રૂસ્તમ બબડ્યો, હવે...?' હવે શું? કોઈ પણ ભોગે તે ત્યાંથી ઉઠાવી લાવવું જોઈએ. સરદારે ચિંતાતુર અવાજે કહ્યું, તુ એક કામ કર. ગમે તેમ કરીને આજે રાત્રે જ બેત્રણ વાગ્યે એના ખંડમાં દાખલ થઈ જા અને માઈક્રોફોન ઉઠાવી લાવ. રેસ્ટ હાઉસના દરેક કમરાને અંદરથી તેમજ બહારથી બંધ કરી શકાય એવાં તાળાં ફીટ કરવામાં આવ્યાં છે. માળી પાસે તેની ડુપ્લિકેટ ચાવી હશે જ...તું...' સમજી ગયો.’ રૂસ્તમને ધ્રુજારી ચડી. નાગપાલના ઓરડામાં દાખલ થવા કરતાં તે ઝેરી નાગના દરમાં હાથ નાખવાનું કદાચ વધુ પસંદ કરતો હતો. પરંતુ ના કહી શકાય એવી પોઝીશન તેની નહોતી. ખૂબ જ કચવાતા મનથી તેણે હા પાડી.
એ જ વખતે અચાનક દિલાવરખાન અંદર દાખલ થયો. એના ચહેરા પર ઉમંગ, તાજગી અને પ્રસન્નતા છવાયેલી હતી…
હાથ મિલાવો સરદાર...!' એ ખુશમિજાજ અવાજે બોલ્યો,નાગપાલ આબાદ રીતે મારી વાક્પટુતાની જાળમાં આવી ભરાયો છે.’
તું વાત તો કર પૂરી...!'અજાણ્યા હોવાનો ડોળ કરતાં સરદારે પૂછયું. પૂરી વાત શું કરું? દિલાવર હાસ્યથી ઊભરતા અવાજે બોલ્યો, શરૂઆતમાં તો મેં તેને મારા આગમનનું કારણ જણાવ્યું. પહેલાં તો તેને મારી વાતમાં ભરોસો ન આવ્યો. પછી તેને વિશ્વાસમાં લેવા માટે મારે મુંબઈના શેઠ રતનલાલનું નામ આપવું પડ્યું’.
શું...? પોતે ટેઈપનો વાર્તાલાપ સાંભળ્યો હોવા છતાં પણ બનાવટી અચરજના હાવભાવ સાથે સરદારે પૂછયું:તમારે નામ આપવાની જરૂર નહોતી દિલાવરખાન!’
સરદાર ...! એથી કોઈને કશું એ નુકસાન થવાનું નથી. આપણે જાણીએ છીએ કે નાગપાલ હવે માત્ર બે જ દિવસનો મહેમાન છે. મારે તેને વિશ્વાસમાં લેવા માટે કોઈક તો એવો મુદ્દો ઉચ્ચારવો જોઈએ કે જેથી તેને મારા સત્યાસત્યની ખાતરી થાય.' સમજ્યો…’ સરદારે છુટકારાનો ગહન શ્વાસ લીધો.
તો હવે...'દિલાવરખાન બોલ્યો,અ પરમ દિવસે રાત્રે બાર વાગ્યે મારા ઘેર આવવાનો છે. દરવાજા પર તે સાંકેતિક રીતે ત્રણ ધીમા ટકોરા અને પછી એક સાથે ચાર ટકોરા માર. તમે લોકો પાછળના ખંડમાં છુપાઈ રહેજો. હાથમાં રિવોલ્વરો પણ તૈયાર રાખજો. હું બારણું ઉઘાડી તેને અંદર દાખલ કરીશ.’
એને તમારા પર શંકા તો નથી આવીને?' હરગીઝ નહિ’ દિલાવરખાન મક્કમ અવાજે બોલ્યો. બેફિકર રહો. તો હવે કાલે રાત્રે બાર વાગ્યે જ તમે સૌ મારા મકાનના પાછલા ભાગમાં આવી, પાઈપ ચડીને ઉપર આવજો. હું બારી ઉઘાડી રાખીશ. એ આખી રાત તથા બીજો આખો દિવસ તમારે તદ્દન શાંત રહીને મારા ઘરમાં જ પસાર કરવો પડશે. તમારા લોકોના ખાવાપીવાની વ્યવસ્થા હું કરી રાખીશ, બરાબર છે...? હા…’
તમારા સહિત દશેદશ ઉપરાંત પેલા એજન્ટને પણ હાજર રાખજો. દશેદશ નાગપાલ સોંપણી વખતે જ પોતાની વિરુદ્ધના દસ્તાવેજી પુરાવાઓ એ એજન્ટ પાસેથી મેળવી લે, એનું ખાસ ધ્યાન રાખજે.' એ વાત અમારા દિમાગમાં જ છે.’
તો હવે એક બીજું કામ કરો.' દિલાવરખાન બોલ્યો, આજથી પાંચમાં દિવસે સાંજે બરાબર સાત વાગે ડમડમ હવાઈ મથક પરથી એક બ્રિટિશ એરવેઝનું એક પ્લેન લંડન જવા માટે ઊપડે છે. મારો પાસપોર્ટ અને વીસા રજૂ કરીને એક ટિકિટ તમે મને મંગાવી આપો. લંડનથી પછી હું સ્વિટ્ઝરલેન્ડ જતો રહીશ. કારણ, નાગપાલને પકડાવી દીધા બાદ હું બનતી ઝડપે ભારત છોડવા માગુ છું. મને આશા છે કે મારું આટલું કામ જરૂર કરશો અને પાસપોર્ટની તસ્વીર પ્રમાણે મારો મેકઅપ પણ કરાવી આપશો.’
ચોક્કસ...' સરદાર બોલ્યો, એ વિષે તમે બેફિકર રહો. મારા સિવાયના બાકીના નવેનવ એજન્ટો, કે જેઓ અત્યારે કલકત્તામાં છે, તેમને હું અહીં હાજર થવાનું જણાવી દઉં છું, અને ઉ.ઘ.અના પેલા અમેરિકન એજન્ટ નંબર બેને પણ…! અમે અગિયારેય માણસો આવતી કાલે રાત્રે બાર વાગ્યે યોજના પ્રમાણે આવી પહોચશું.’
તો હવે હું જઉં છું. કાલે દિવસના ભાગે તમને રાત્રે જ મારા ઘેર મળીશું. આ દરમિયાન બની શકે તો તમે એક વધુ કામ કરો.' શું…?’ કાલે રાત્રે અગિયાર વાગ્યે નાગપાલને આપણા ગામથી લગભગ વીસપચીસ માઈલ ગમે તે બહાનું કાઢીને મોકલી આપો. જોઈએ તો કોક રાહદારી અથવા પોલીસના નામથી તેને રેસ્ટ હાઉસમાં ફોન કરો કે શ્રીરામપુર હાઈવે પર એક વધુ કાર મળી આવી છે અને તેમાં બોમ્બ ભર્યા છે. બની શકે તો સાચે જ એવી કોઈક ઠોઠિયા ગાડી અહીંથી શ્રીરીમપુર બોમ્બ સહિત રઝળતી હાલતમાં મૂકી દો’
એથી શું લાભ છે' સરદાર!’ દિલાવરખાન હસ્યો, તમારા લોકોની સલામતી ખાતર જ આ વ્યવસ્થા જરૂરી છે. કાલે રાત્રે લગભગ સવા અગિયાર વાગ્યે નાગપાલને રેસ્ટ હાઉસમાં આવો ફોન સંદેશો મળતાંની સાથે જ તે પોતાની કારમાં તપાસ કરવા માટે દોડી જશે.ત્યાં તે લગભગ પોણા બારે પહોંચે, બધી વિધિ પતાવીને તે માંડમાંડ રાત્રે એક વાગ્યે અહીં રેસ્ટ હાઉસમાં પાછો ફરે, એ દરમિયાન તમે લોકો મારા મકાનમાં પ્રવેશી ચૂકયા હશો.' વન્ડરફુલ આઈડિયા.’ સરદાર પ્રશંલીભર્યા અવાજે બોલ્યો, દોસ્ત દિલાવરખાન, તમારું દિમાગ, બુદ્ધિ અને કલ્પના શકિત સાચે જ દાદ માગી લે એવી છે.' સરદાર! ‘ દિલાવરખાન હસ્યો, આ તો માત્ર મારી બુદ્ધિનો એક નમૂનો જ તમારી સમક્ષ રજૂ કર્યો છે. મારી જરૂર પડ્યે હું ગમે તેવી વિકટ પરિસ્થિતમાંથી પણ માર્ગ કાઢી શકું છું. નાગપાલ કાગડા અને શિયાળને પણ બે પાઠ શીખવે એટલો બધો ચાલાક છે અને સિંહ જેવો ઝનૂની છે. એના વિષે મેં સાંભળ્યું છે કે તેને પીઠમાં પણ એક આંખ છે. કોઈ જ વાત એની નજરમાં આવ્યા વગર નથી રહી શકતી. પરંતુ હું પણ એનો ગુરુ છું, આવતી કાલે રાત્રે એ જ્યારે શ્રીરામપુર પહોંચશે ત્યારે નિર્વિઘ્ને, કોઈનીયે રોકટોક વગર તમે સૌ મારા મકાનમાં દાખલ થઈ શકશો. પરમ દિવસે સવારથી જ કદાચ તે મારા મકાન પર નજર રાખે, કે પોતાના માણસોની ગોઠવે, તોપણ તે એકમાત્ર મારા સિવાય કોઈને નહિ જોઈ શકે. મકાનમાં હું અકલો જ આવજા કરતો હોઈશ. આથી એના મનમાં કોઈ રહી-સહી શંકા હશે તો તે પણ નીકળી જશે. પોતાના માણસોના રિપોર્ટથી એને સંતોષ થશે કે મકાનમાં ફક્ત દિલાવરખાન એકલો જ છે બોલો, આ યોજના બરાબર છે ને? જવાબ આપવાને બદલે સરદાર ઊભો થઈને દિલાવરખાનને ભેટી પડ્યો. અત્યારે વરસાદની સિઝન છે,’ દિલાવરે કહ્યું, `એટલે કોઈ જ રાત્રે દસ પછી એ વિસ્તારમાં નથી ફરક્તું. વરસતા વરસાદમાં તમે લોકો આસાનીથી કોઈનીએ નજરમાં આવ્યા સિવાય મારે ત્યાં આવી શકશો. તો હવે હું જઉં છું, પૂરતી સાચવેતી અને મેં કહી તે પ્રમાણેની વ્યવસ્થા કરજો અને પછી જવાબની રાહ જોયા વગર દિલાવરખાન બહાર નીકળી ગયો.
સરદારે ઘડિયાળ જોઈ. રાતના સાડા બાર વાગ્યા હતા એટલે રૂસ્તમને માઈક્રોફોન ઉઠાવી લાવવા માટે રવાના કર્યો.
રૂસ્તમ માળી પાસેથી નાગપાલના કમરા ચાવી લઈને જ્યારે દ્વાર નજીક પહોંચ્યો ત્યારે એનું હૃદય નગારાની જેમ ધડકતું હતું. એણે દ્વારમાં ચાવી ભરાવીને ધીમેથી ઘુમાવી. વાતાવરણમાં સન્નાટો હતો. રેસ્ટ હાઉસના કમ્પાઉન્ડમાં ઊભેલાં વૃક્ષોની ડાળીઓ હવાના ઝપાટાથી વિચિત્ર અવાજો ઉત્પન્ન કરતી હતી.
અચાનક વરસાદ શરૂ થઈ ગયો. દ્વારને ધીમેથી હડસેલીને બેહદ સાચવેતીથી રૂસ્તમ અંદર પ્રવેશ્યો. આ ડ્રોઈંગરૂમ હતો. નાગપાલનો શયનખંડ બાજુના ખંડમાં હતો બંને ખંડોને જોડતું દ્વાર ઉઘાડું હતું. ત્યાં પહોંચીને રૂસ્તમે શયનખંડમાં ડોકિયું કર્યુ. એક પલંગ પર નાગપાલ ઘસઘસાટ ઊંઘતો હતો. ઊછળી રહેલા શ્વાસને દબાવીને રૂસ્તમે ડ્રોઈંગરૂમના ટેબલની નીચે ચિપકાવેલું માઈક્રોફોન ઉઠાવી લીધું. ફરીથી શયનખંડમાં એણે નજર દોડાવી. નાગપાલ પીઠભેર ઊંઘતો હતો એનો ચહેરો સ્પષ્ટ રીતે જોઈ શકાતો હતો. કામ પતી ગયા બાદ
રૂસ્તમ બીલ્લીપગે બહાર નીકળી ગયો.
એણે ધીમેથી દ્વાર બંધ કર્યું. ચાવી કાઢીને તે દબાતા પગલે આગળ વધ્યો. ચાવી માળીને સોંપીને તે વરસતા વરસાદની ભેંકાર રાત્રિના અંધકારમાં અલોપ થઈ ગયો. એ વખતે રાતના ત્રણ વાગતા હતા.

બીજે દિવસે રાત્રે બરાબર સવા અગિયાર વાગ્યે નાગપાલને શ્રીરામપુર પોલીસચોકીના ઈન્ચાર્જનો ફોન મળ્યો. શ્રીરામપુર અને ચંદ્રનગરની વચ્ચે ડાયરેકટ ડાયલિંગ લાઈન હતી. એણે સડક પર એક જૂની ખખડધજ મોટર તથા મોટરમાં હેન્ડબોમ્બની પેટી હોવાના સમાચાર આપ્યા.
તમને આ સમાચાર કોણે આપ્યા?' નાગપાલે પૂછયું રાત્રિ રોન કરનારા પોલીસમેને મને ફોન કર્યો હતો. સામેથી અવાજ આવ્યો, પછી મેં ત્યાં જઈને જોયું. એ મોટર હજુ પણ પડી છે, તેના ચાલકો પત્તો નથી. કારના પાછલા ટાયરમાં પંકચર છે. મને લાગે છે કે સામેથી પોલીસને આવતો જોઈને કારનો ચાલાક નાસી છૂટ્યો છે. આ કેસ આપના હાથમાં છે અને આપ ચંદ્રનગરના સરકારી રેસ્ટ હાઉસમાં છો એના સમાચાર મને કલકત્તા હેડક્વાર્ટરમાંથી મળેલા હતા, એટલે આપને ફોન કર્યો છે.’
` થેંકયુ ઇન્સ્પેકટર! કારને હાથ લગાડશો નહિ. હું હમણાં જ
આવું છું.’
નાગપાલે રિસીવર મૂકી દીધું. તૈયાર થઈને એ પાંચ જ મિનિટમાં પોતાની કારમાં બેસીને શ્રીરામપુર જવા રવાના થઈ ગયો.

અર્ધા કલાક પછી…
ટ્રીન...ન ટ્રીન...' સરદારના ફોનની ઘટંડી રણકી ઊઠી.' હલ્લો…’ સરદારે રિસીવર ઉઠાવ્યું.’
સરદાર...' એનો અવાજ પારખીને સામે છેડે રહેલા રૂસ્તમનો અવાજ સરદારના કાને સંભાળયો, નાગપાલને ફોન મળ્યો તે મુજબ એ અત્યારે શ્રી રામપુર જઈ રહ્યો છે. લગભગ દશેક મિનિટમાં જ તે ત્યાં પહોંચી જશેં. હવે મને શું હુકમ છે?
તું ક્યાંથી બોલે છે?' હાઈવે પરના એક પબ્લિક બૂથમાંથી…’
તારે હવે એની પાછળ જવાની જરૂર નથી, પાછો ફર... અને ઘેર ચાલ્યો જા... હવે બેત્રણ દિવસ સુધી આપણે નહિ મળી શકીએ.' ભલે…’ અને સામે છેડે રહેલા રૂસ્તમે રિસીવર મૂકી દીધું…
આ તરફ ઘનઘોર વરસાદમાં સરદાર સહિત કુલ અગિયાર માણસો છૂટાછવાયેલા ચાલીને છેવટે દિલાવરખાનના મકાનના પાછલા ભાગમાં આવ્યા ભયંકર વરસાદ હોવાથી ત્યાં ચકલુંયે નહોતું ફરકતું કોઈની પણ નજરમાં આવ્યા વગર એ સૌ પછી એક ગટરની પાઈપ મારફત ચડીને ઉપર પહોંચી ગયા. નક્કી થયા પ્રમાણે દિલાવરે બારી ઉઘાડી રાખી હતી.
દિલાવર જાગતો જ હતો. એણે સૌને આવકાર્યા. બધા મળીને તેઓ અગિયાર હતા. તેઓ કાળાં રંગના બીજાં વસ્ત્રોમાં સજ્જ હતા. એણે એ લોકોને માટે બીજાં વસ્ત્રો આપ્યાં. વરસાદમાં તેઓ પલળી ગયા હતા.
સરદારે ઉ.ઘ.અના અમેરિકન એજન્ટની ઓળખાણ દિલાવર સાથે કરાવી . તે એક ઊંચો, તગડો અને લાલ ચામડી ધરાવતો પુરુષ હતો.
પોતે અહીં બનાવેલી બનાવટી નોટો કઈ રીતે તૈયાર થાય તેની પદ્ધતિ તથા શાહી, ડાઈ વિગરે બતાવ્યું. અમેરિકનની પાસે બ્રીફકેસ હતી, જેનું એ કાળજીથી જતન કરતો હતો. તેઓ જ્યારે વાતો કરતા હતા ત્યારે નાગપાલ શ્રીરામપુરમાં બોમ્બ ભરેલી કારને તપાસ કરી રહ્યો હતો.
ઉ.ઘ.અ ના દશેદશ માનવીઓ અત્યારે પોતાના અસલી ચહેરામાં હતા જેમાંથી તેને દિલાવર ઓળખતો હતો રતનલાલ તથા સરદારને! બાકીના આઠ તેને માટે કદાચ અજાણ્યા હતા. એ દશેદશ પણ આજે પહેલી જ વાર એકબીજાના સાચાં ચહેરાને જોવા પામ્યા હતા.
રાત્રે ધીમા અવાજે વાતો કરતા કરતા તેઓ છેવટે ત્રણ વાગ્યે સૂઈ ગયા.
સવાર પડી… પછી બપોર…સાંજ…અને છેવટે ત્રીજી રાત આવી…!

ઘડીયાળનો કાંટો સરકતો હતો…બારમાં પાંચ મિનિટ બાકી રહી હતી. આજે વરસાદ નહોતો, પરંતુ વાદળો ઘેરાયેલાં હતાં. કઈ પળે વરસાદ તૂટી પડશે એ કહી શકાય તેમ નહોતું…
દિલાવરખાન અંદરના ખંડમાં પેલા અગિયાર માણસો સાથે ચુપચાપ બેઠો હતો. નીચે જઈને એણે મકાનમાં પ્રવેશવાનું દ્રાર પહેલાંથી જ ઉઘાડી નાખ્યું હતું.
એ બારેબારના હાથમાં ભરેલી રિવોલ્વરો ચમકતી હતી અને ખૂબ આતુરતાથી ધબકતી હૃદયે તેઓ નાગપાલના આગમનની રાહ જોતા હતા. એમના ચહેરા પર આવેશ, ભય, અને ઉત્તેજના અને ઉશ્કેરાટ હતો અને કમરામાં સ્મશાનવત્‌‍ ભેંકાર અને તોલદાર ખમોશી પથરાયેલી હતી. એ સૌ ચુપચાપ શ્વાસ રોકીને બેઠા હતા… અને આગલા ખંડની દીવાલ પર લટકતી ઘડિયાળ ટીક ટીક કરતી વાતાવરણને વધારે ભયાનક બનાવતી હતી.
અચાનક ટન…ટન…ટન… કરતી ઘડિયાળનાં ટકોરા બાર વાગ્યાની સૂચના આપતા વાગવા શરૂ થયા. સ્તબ્ધ વાતાવરણમાં ટકોરા પૂરા થઈ ગયા.
પૂરી એક મિનિટ ચુપકીદી પસાર થઈ ગઈ.
પછી બહારના કમરામાં આવવા માટેના દ્વાર પાસે કોઈકનાં પગલાં સંભળાયાં.
ટક…ટક…ટક… ત્રણ છૂટા ટકોરા… અને ત્યારબાદ પળભર પછી ટક ટક ટક ટક અવાજ ખામોશીનો સીનો ચાક કરી ગયો…
એ આવી ગયો છે...'રતનલાલ ધીમેથી બબડ્યો. સૌની છાતી ધમણની જેમ ઉછાળા મારતી હતી. તમે લોકો,’ દિલાવરખાન પોતાની રિવોલ્વરને હાથમાં તૈયાર રાખીને બોલ્યો, બિલકુલ અવાજ કરશો નહિ. ચુપચાપ બેસી રહેજો તમારી રિવોલ્વર તૈયાર રાખજો.' અગિયારે અગિયારના હાથ રિવોલ્વરો પર વધુ સખ્તાઈથી ભિડાયા. હું જાઉં છું.’ દિલાવરે કહ્યું. તે કમરાની બહાર નીકળ્યો અને પોતાની પાછળ બારણું બંધ કરી દીધું હતું.
પેલા અમેરિકન એજન્ટના ચહેરો પર રાક્ષસી આનંદ ફરી વળ્યો હતો. (ક્રમશ:)