પાકિસ્તાનમાં કુદરતી ગેસનો ઉપયોગ રસોઈ માટે અને ઠંડીમાં ગરમી મેળવવા માટે થાય છે. જોકે, ગેસના ભંડારમાં થયેલા ઘટાડાને કારણે સત્તાવાળાઓએ ઘરો, ફિલિંગ સ્ટેશનો અને ઔદ્યોગિક એકમોને ગેસનો પુરવઠો ઘટાડી દીધો છે. ગેસની અછતને કારણે પાકિસ્તાનમાં મોંઘવારીએ માઝા મૂકી છે. બીજું, કાર્બન સ્ટીલ અથવા સ્ટીલ એલોયથી બનેલા સિલિન્ડરની કિંમત 10,000 પાકિસ્તાની રૂપિયા છે. જેના કારણે નાના દુકાનદારો, ગરીબ પરિવારો અને અન્ય લોકો માટે ગેસ સિલિન્ડર ખરીદવું મુશ્કેલ બન્યું છે, પરંતુ તેમને ખોરાક તો રાંધવો જ હોય, તેથી તેઓએ બીજી પદ્ધતિ અપનાવી છે. બધા ઘરોમાં લોકો પ્લાસ્ટિકની થેલીઓમાં ભરેલા ગેસમાં ખોરાક રાંધતા જોવા મળે છે. આ બેગમાં નોઝલ અને વાલ્વ સાથે નેચરલ ગેસ ભરીને દુકાનો પર વેચવામાં આવી રહ્યો છે. આ દુકાનો ગેસ પાઇપલાઇન નેટવર્ક સાથે જોડાયેલ છે. લોકો અહીંથી ગેસ ખરીદે છે અને નાના ઇલેક્ટ્રિક સક્શન પંપની મદદથી તેનો ઉપયોગ કરે છે. પ્લાસ્ટિકની થેલીમાં ગેસ ભરવા અને રસોડામાં સપ્લાય કરવા માટે કોમ્પ્રેસરની જરૂર પડે છે. યુઝર્સના જણાવ્યા અનુસાર આ બેગ એક કલાકમાં ભરાઈ જાય છે. સ્થાનિક લોકોએ જણાવ્યું કે આ ફરીથી વાપરી શકાય તેવી પ્લાસ્ટિકની થેલીઓ કદના આધારે 500-900 પાકિસ્તાની રૂપિયામાં આવે છે, જ્યારે કોમ્પ્રેસરની કિંમત 1,500-2000 રૂપિયા છે. લોકો તેનો ઉપયોગ ગામ અને શહેરમાં બંને જગ્યાએ કરી રહ્યા છે. ગેસના મોંઘા સિલિન્ડરની જગ્યાએ ગેરકાયદેસર રીતે વેચાતી આ થેલીઓ ખરીદવી સરળ અને સસ્તી છે.
સૌથી વધુ ગેસનું ઉત્પાદન ખૈબર પખ્તુનખ્વામાં થાય છે. 2020 માં અહીં 8.5 મિલિયન બેરલથી વધુ તેલનું ઉત્પાદન થયું હતું, જ્યારે અહીંના પાંચ ક્ષેત્રોમાંથી 64,967 મિલિયન ક્યુબિક ફૂટ ગેસ પણ છોડવામાં આવ્યો હતો. આમ છતાં આ વિસ્તારોમાં લોકોને પ્લાસ્ટિકની થેલીઓમાં ગેસ લેવાની ફરજ પડી રહી છે.
વહીવટીતંત્ર પણ આ સમસ્યાથી વાકેફ છે અને તેમણે તેના વેચાણ અને ખરીદી પર પ્રતિબંધ મૂક્યો છે અને કાર્યવાહી પણ કરવામાં આવી છે, પરંતુ કાર્યવાહીથી બચવા લોકો હવે છુપા ધંધા કરી રહ્યા છે.